بار چیست؟ نایت‌کلاب چیست؟ | نقطه ۱۸
به طور سنتی، رسم است که برای دیدار با اقوام و آشنایان به مهمانی آنها میرویم
و یا آنها را مهمان میکنیم. در مهمانی ها هم، بسته به اینکه مهمانی به چه
مناسبتی برگزار شده و تا چه حد، رسمی یا غیر رسمی است، چای، شربت، غذا، دسر،
میوه و تنقلات صرف میکنیم. از هر دری سخنی می رانیم و به قول معروف، گل می
گوییم و گل می شنویم!
در بعضی خانواده ها ممکن است نوعی مشروبات الکلی هم به مهمانان تعارف بشود که این امر معمولا با میزانی از ترس و لرز نسبت به حضور ماموران خبیث نیروی انتظامی همراه است. آمار دقیقی در این زمینه در دست نیست، اما به نظر می‌رسد پذیرایی با مشروبات الکلی در میان برخی اقلیت‌های مذهبی یا در جمع‌های خصوصیِ غیرمذهبی گاهی مشاهده می‌شود.
علاوه بر آن، در حال حاضر رستوران ها، کافه ها و چایخانه ها هم از مکانهایی هستند که میتوانیم با خانواده، اقوام، دوستان، شریک تجاری یا شریک عاطفی مان ساعتی بنشینیم و در حین صرف غذا یا نوشیدنی، گفتگویی صمیمانه داشته باشیم.
اگر هم جشنی به مناسب عروسی دو نفر و یا تولد دوستان و آشنایان برگزار شده باشد، ممکن است به محل برگزاری جشن رفته و در آنجا، ساعتی یا ساعتهایی بزن و بکوب کرده و برقصیم، که البته، این هم، معمولا با ترس و لرز همراه است.
در هر صورت، ما انسانها چون بنابر طبیعت مان موجوداتی اجتماعی هستیم، اینها، برخی راههایی هستند که میتوانیم از طریق آنها، به نیاز ذاتی مان پاسخ دهیم.
مقایسه وضعیت در ایران با کشورهای دیگر
خارج از ایران، مردمان سایر ملل هم مثل ما ایرانیان، مهمانی های خانگی و دوستانه دارند. برای صرف چای یا قهوه یا غذا یا دسر و ... به رستوارن و کافه و چایخانه میروند. (به خصوص اگر به ترکیه سفر کرده باشید، حتما دیده اید که کافه ها و چایخانه های فراوانی در این کشور وجود دارند و معمولا هم پر رونق اند.)
اما یک تفاوت بزرگ بین ایران و بسیاری کشورهای دیگر وجود دارد. نه فقط بین ایران و کشورهای غیر اسلامی، بلکه حتی بین ایران و برخی کشورهای اسلامی مانند ترکیه، امارات، مالزی و اندونزی.
تفاوت این است: آنها بار (Bar) دارند و ما نداریم. آنها نایت کلاب (Night Club) دارند و ما نداریم.
اگر تا حالا به کشورهای غربی یا همین کشورهای اسلامی که در بالا نام بردم سفر کرده باشید، احتمالاً تابلوهایی با نام Bar یا Night Club به چشمتان خورده. این مکانها بخش مهمی از زندگی شبانه در برخی شهرهای بزرگ محسوب می‌شوند و مردم بعد از پایان کار یا در هنگام تعطیلات آخر هفته، برای نوشیدن، صحبت کردن، رقصیدن و لذت بردن از موسیقی، به آن مکانها رفته و در آنجا وقت می گذرانند.
🍹 بار (Bar) چیست؟
«بار» معمولاً محیطی آرام‌تر از نایت‌کلاب است. در بیشتر موارد، «بار» (Bar) محلی برای نوشیدن مشروبات الکلی است. گاهی هم همراه با موسیقی، رقص یا غذا؛ یعنی جایی که نوشیدنی‌های الکلی مثل آبجو، ویسکی، شراب و غیره (و گاهی غیرالکلی) فروخته و با آنها از مشتریان پذیرایی می‌شود.
مردم در بارها، مانند رستوان، روی صندلی می‌نشینند. نوشیدنی (و گاهی غذا یا خوراکی های دیگر) را صرف میکنند و با دوستانشان به گفت‌وگو می‌پردازند. همچنین، این امکان وجود دارد که روی صندلی‌های کنار پیشخوان نشسته و با کسی که نوشیدنی‌ها را آماده می‌کند، گفتگو کنند.
در بعضی از بارها، موسیقی زنده، پخش مسابقات ورزشی روی صفحه‌نمایش های بزرگ و یا امکان انجام بازی‌های گروهی مثل بیلیارد و فوتبال دستی هم وجود دارند. در واقع، «بار» بیشتر برای گفتگو و معاشرت طراحی شده تا برای رقص و هیجان.
🎶 نایت‌کلاب (Night Club) چیست؟
نایت‌کلاب یا «کلاب شبانه» دنیای متفاوتی دارد. این مکانها معمولاً پس از ساعت ۱۰ شب فعال شده و تا نیمه های شب و حتی تا اوایل صبح ادامه دارند. پخش موسیقی با صدای بلند، رقص نورهای رنگارنگ و وجود فضای پرانرژی، از ویژگی‌های اصلی کلاب‌هاست. در وسط سالن، یک محوطه‌ی رقص یا Dance Floor وجود دارد که مردم در آن آزادانه می‌رقصند.
در نایت‌کلاب‌ها معمولاً یک DJ موسیقی را پخش کرده، و گاهی هم هنرمندان معروف برای اجرای زنده دعوت می‌شوند. ورود به بعضی کلاب‌ها نیاز به رزرو یا پرداخت ورودی دارد، و قوانین پوشیدن لباس یا Dress Code هم ممکن است سخت‌گیرانه باشد. مثلا ممکن است اگر با دمپایی یا شلوارک یا لباس غیر رسمی به آنجا رفته اید، به شما اجازه ورود داده نشود. در ضمن، نایت کلاب ها معمولا افرادی را در استخدام خود دارند که مرتب در میان جمعیت تردد کرده و افرادی را که رفتار مناسبی نداشته باشند، از محل بیرون میکنند و یا در صورت بروز مشکلات یا قانون شکنی های جدی، شخص را به پلیس گزارش میکنند.
کاربرد بار و نایت کلاب در زندگی روزانه مردم
برای بسیاری از مردم، بار و نایت‌کلاب فقط محل نوشیدن یا رقصیدن نیست؛ بلکه جایی است برای آشنایی، دیدار با همکاران و یا دوستان قدیمی، و گاهی حتی پیدا کردن یک شریک زندگی. توجه کنید که در کشورهای مختلف، نوع موسیقی، رسوم آداب معاشرت و حتی قوانین مربوط به صرف کردن نوشیدنی‌ها فرق دارد. مثلاً در آمریکا سن قانونی نوشیدن بالای ۲۱ سال است، ولی در بیشتر کشورهای اروپایی بالای ۱۸ سال. کارمندان جلوی درب در این مکانها، به خصوص در نایت کلاب ها، موظف هستند از ورود افراد زیر سن قانونی جلوگیری کنند. به همین دلیل، ممکن است از مراجعین خواسته شود مدرک شناسایی عکس دار خود را به آنها نشان دهند تا ثابت شود بالای سن قانونی هستند.
سخن پایانی
در ایران تحت حاکمیت جمهوری اسلامی، به‌دلیل وجود این رژیم ماقبل تاریخ و جنایتکار، فعلا چنین مکانهایی وجود ندارند. ولی به احتمال فراوان، بعد از سرنگونی جمهوری اسلامی، وجود اماکنی به نام بار و نایت کلاب در شهرهای بزرگ و کوچک، حتی در روستاها، امری عادی خواهد بود! به امید آن روز! 👌
🔒 امنیت شما برای من مهم است.
اگر از ایران به این وبلاگ دسترسی دارید، لطفاً جوانب امنیتی را رعایت کنید.