«پناه شهر» یا «شهر پناهگاهی» چیست؟ (وبلاگ نقطه ۱۸)
درود بر شما 🌹
در خارج از قلمروی کشور ایران، به خصوص در کشور آمریکا، مفاهیم یا نهادهایی وجود دارند که برای بیشتر ما ایرانی ها شناخته شده نیستند و شاید بشه گفت اکثریت قریب به اتفاق ما ایرانی ها اصولا ممکنه نام اونها رو هم نشنیده باشیم.
یکی از این مفاهیم عجیب و غریب که در کشور آمریکا وجود داره، «پناه شهر» یا «شهر پناهگاهی» است.
«پناه شهر» یا «شهر پناهگاهی» ("Sanctuary City") به شهری گفته میشه که در مورد پناهندگان و مهاجران غیرقانونی سیاست های حمایتی داره. این سیاست‌ها معمولاً شامل عدم همکاری با سازمان‌های ملی در زمینه برخورد با مهاجرت غیرقانونی هستند.
تاریخچه تعیین این شهرها به عنوان «پناه شهر» به دهه‌های گذشته برمی‌گرده، و اون زمانی بود که جوامع و کلیساها برای حمایت از مهاجران و پناهندگان اقداماتی را آغاز کردند. بعضی از این شهرها حتی ممکنه پیوندهایی با دین مسیحیت داشته باشند. چون بر طبق یک سنت دیرینه مذهبی، کلیساها و سازمان‌های مذهبی به تأمین امنیت و حمایت از افرادی که تحت تعقیب بودند، کمک می‌کردند.
«پناه شهرها» یا «شهرهای پناهگاهی» در بعضی کشورهای اروپایی هم وجود دارند. اما دلیل اصلی که توجه من به این مساله جلب شد، این بود که در بحث های مربوط به مهاجرت غیر قانونی در آمریکا، این شهرها هم دایما به عنوان بخشی از مشکل، توسط منتقدان مهاجرت غیر قانونی مطرح میشن.
حامیان ایده «پناه شهر» این طور میگن که این سیاست‌ها به حمایت از حقوق بشر و تأمین امنیت فردی کمک می‌کنن. اما در طرف مقابل، منتقدان اینطور استدلال می‌کنن که این سیاست‌ها ممکنه منجر به افزایش جرایم و خطرات امنیتی بشن. ضمن اینکه حاکمیت قانون ملی هم از این طریق تضعیف میشه.
از جمله «پناه شهر»های مهم در ایالات متحده میتونم به نیویورک، لس آنجلس، شیکاگو و سان فرانسیسکو اشاره کنم.
برای اینکه مفهوم «پناه شهر» رو بهتر بتونید درک کنید، اجازه بدید براتون مثالی بزنم.
سیستم فعلی اداره کشور ایران ماهیت فدرالی نداره، و هیچ حکومتی هم در گذشته در ایران ماهیت فدرالی نداشته.
من شخصا روی حفظ تمامیت ارضی ایران حساس هستم و امیدوارم هیچ وقت در اثر شیطنت های افرادی در داخل یا خارج، حکومت ایران به یک سیستم فدرالی تبدیل نشه.
اما صرفا جهت روشن شدن این مفهوم، اجازه بدید فرض محال کنیم که روزی ایران هم حاکمیت فدرالی داشته باشه و مثلا به جای استان اصفهان چیزی داشته باشیم به نام «ایالت اصفهان» با مرکزیت شهر اصفهان.
تاکید میکنم که من مخالف ایجاد حاکمیت فدرالی برای ایران هستم و امیدوارم هرگز چنین اتفاقی نیفته.
اما حالا صرفا در مقام مقایسه و برای روشن شدن بحث، فرض کنیم ایالتی داریم به اسم اصفهان و مرکز اون که شهر اصفهان است، یک «پناه شهر» باشه.
اتفاقی که ممکنه رخ بده اینه:
مهاجر غیر قانونی که معلوم نیست کی و چکاره هست، به نحوی از مرز خراسان و افغانستان وارد ایران میشه.
ماموران پلیس ملی او را تعقیب میکنند ولی موفق به دستگیری اش نمیشن.
او در نهایت خودش رو به «پناه شهر» اصفهان میرسونه و در اونجا مورد حمایت مسوولین اون شهر قرار میگیره. ببینیم بعدش چه اتفاقی میفته؟ 🤔
پلیس ملی ناتوان در برابر پلیس ایالتی
مامورین پلیس ملی که موظف به بازداشت و اخراج اتباع خارجی غیر قانونی هستند، به لحاظ قانونی این اختیار رو نخواهند داشت که شخص فوق رو که قوانین مرزی رو نقض کرده، در اصفهان بازداشت کنند، چون اگر چه که اون شخص با ورود غیر قانونی از مرز، قانون کشور رو نقض کرده و مرتکب جرم شده، اما مسولین این شهر بهش پناه داده اند.
کاری که پلیس ملی میتونه بکنه، اینه که درخواست رسمی به مسوولین شهر اصفهان بده که اون شخص مجرم رو در اختیارشون بگذارند. ولی آنها هم این اختبار را خواهند داشت که چنین درخواستی رو رد کنند.
در واقع، در بسیاری از موارد هم، تا زمانی که فرد پناهجو مرتکب جرم سنگینی نشده باشه، این مسولین با درخواست استرداد او به پلیس ملی موافقت نخواهند کرد. یعنی حتی اگر مثلا طرف به خاطر دزدی از فروشگاهی زندانی هم شده باشه، که معمولا جرم سبکی محسوب میشه، ممکنه همچنان از وی توسط مسوولین «پناه شهر» در مقابل پلیس ملی حمایت بشه.
این عدم همکاری مسوولین «پناه شهر» با پلیس ملی، البته میتونه دلایل بشردوستانه داشته باشه. ولی محاسبات سیاسی هم ممکنه توی تصمیم گیریشون دخیل باشن.
فرض کنید ایالت اصفهان در حاکمیت حزبی باشه به اسم حزب دموکرات.
مهاجر غیر قانونی که مورد حمایت این «پناه شهر» قرار گرفته، به احتمال زیاد در آینده جزو وفادارن به حزب دموکرات خواهد بود و در انتخاباتهای آینده به اون حزب رای خواهد داد.
به مرور زمان و با افزایش تدریجی این مهاجران غیر قانونی که در ایالت های تحت اداره دموکراتها ساکن هستن، عملا پایگاه رای حزب دموکرات تقویت خواهد شد، که در نتیجه اون، شانس حضور این حزب در قدرت در آینده بیشتر خواهد شد.
برای همینه که جمهوری خواهها با ایده «پناه شهر» به طور کلی موافق نیستند و این شهرها هم بیشترشون (ولی البته نه همه) شهرهای تحت کنترل دموکراتها هستن.
بحث در مورد این شهرها به خصوص از سال ۲۰۱۵ به بعد خیلی داغ شد؛ چون در اون سال یک شخص ۳۲ ساله توسط مهاجری غیرقانونی با شلیک گلوله کشته شد. قاتل، یک پناهجو بود که قبلا پنج مرتبه بازداشت و دیپورت شده بود، اما برگشته بود و همچنان در یک پناه شهر بدون ترس از دیپورت شدن زندگی میکرد.
اگر اخبار داخلی آمریکا رو پیگیری میکنید، یه مقدار دقت کنید و متوجه خواهید شد که در مورد این موضوع زیاد صحیت میشه. به خصوص معمولا تاکید زیادی روی خطرات امنیتی و اجتماعی ناشی از این ایده وجود داره.
به عنوان تنها یک نمونه از چنین اخباری، پیشنهاد میکنم نگاهی به این خبر بندازید.
با ورود مجدد ترامپ به کاخ سفید، موضوع مهاجرت قطعا بیش از پیش در رسانه ها مورد بحث خواهد بود.
