مشابهت های رفتاری رژیم جمهوری اسلامی 💩 با رژیم صدام حسین 💩 در عراق (وبلاگ نقطه ۱۸)

واسه بیشتر مردم ایران که هیچ گونه وابستگی به حکومت جهوری اسلامی ندارند، کاملا آشکار شده که این حکومت، هم در سیاست داخلی و هم در سیاست خارجی، سابقه بسیار طولانی در پنهان کاری، دروغ گویی، و البته بیرحمی، سرکوب، کشتار، ترور و فتنه انگیزی داره. 😠

قسمت سیاست داخلی رو میگذارم کنار.

در زمینه سیاست خارجی، تهدید های جمهوری اسلامی همانطور که بارها گفته شده و احتمالا شما اونها رو بهتر از من از حفظ هستید 😉، شامل میشه بر: برنامه موشکی، برنامه اتمی، حمایت از گروههای نیابتی ریز و درشت و صدور ایدیولوژی شیعه ولایت فقیهی به اقصی نقاط جهان، ترور مخالفان اعم از ایرانی و غیر ایرانی، بمب گذاری، آدم ربایی، ترور یهودیان و اتباع اسراییلی، گروگان گیری اتباع دوتابعیتی، گروگان گیری اتباع خارجی و غیره. اخیرا هم کمک به روسیه در تجاوزش به خاک اوکراین و مساله توسعه سلاحهای شیمیایی به این فهرست طولانی اضافه شدند.

تقریبا در تمام این مواردی که بالا لیست کردم، جمهوری اسلامی همیشه رفتارش یه مقداری حالت «شل کن، سفت کن» داشته.

مثلا در زمینه برنامه هسته ای میره یه قرارداد نیم بندی به اسم برجام امضا میکنه و یه پول خوبی میگیره. ولی بعدش اون پول رو خرج ساخت موشک و تجهیزات سرکوب و تقویت گروههای نیابتی میکنه. همون برجام رو هم درست و درمون اجرا نمیکنه. دوربین های نظارتی رو خاموش و روشن میکنه. بازرس های آزانس رو آزار و اذیت میکنه. اجازه بازرسی های سرزده و یا بازرسی از همه سایتها رو نمیدوه. وقتی هم آمریکای ترامپ از برجام میاد بیرون، یه بهانه ای پیدا میکنه که اون قرارداد نیم بند مسخره رو هم کلا نادیده بگیره. 

در زمینه ترور مخالفان، وقتی گند کارهاش در دادگاه میکونوس درمیاد، میره تعهد میده که دیگه از این جور غلط ها در اروپا مرتکب نخواهد شد. اما در عمل همچنان گروههای تروریستی رو تقویت میکنه و به تدریج اقدامات تروریستی اش در اروپا  رو از سر میگیره.

همین الگوی رفتاری رو کم و بیش در موارد دیگه هم شاهد هستیم.

اخیرا گزارش نگران کننده ای منتشر شد مبنی بر اینکه جمهوری اسلامی ایران، به طور مخفیانه مشغول توسعه سلاحهای شیمیایی است، اون هم در حالی که حدود سی سال قبل رسما اعلام کرده بوده که تمام سلاحهای شیمیایی اش رو نابود کرده و به پیمان منع گسترش تسلیحات کشتار جمعی پیوسته:

«۳۰ سال پیش، ایران به دنیا اعلام کرد که تمام تسلیحات شیمیایی خود را از بین برده است.... اما در حالی که جهان بر برنامه هسته‌ای تهران متمرکز شده است، گزارش‌ها... حاکی از رشد صنعت تسلیحات مبتنی بر داروسازی است. نیکول شامپین، سفیر ایالات متحده در سازمان منع سلاح های شیمیایی در لاهه، به تورتویز گفت: ایران یک برنامه تسلیحات شیمیایی دارد که شامل ... عوامل ناتوان کننده برای اهداف تهاجمی است. این چیزی است که برای ما نگرانی قابل توجهی دارد.»  منبع

این حکومتی است که یک روده راست در شکمش نیست و اینکه گفته بشه حکومت دروغ میگه و پنهان کاری میکنه، شاید برای اغلب ماها تعجب برانگیز نباشه.

اما اینجا یک نکته مهم وجود داره و اینکه رفتار جمهوری اسلامی، یک قمار و رفتار پرریسکه که محتملا در جایی به اون ضربه جدی خواهد زد و اصلا شاید همین عامل به تنهایی موجب سرنگونی اش بشه.

حتما شما هم بارها شنیده اید که حمله آمریکای جرج بوش به رژیم صدام بر اساس یک دروغ بود و اون دروغ، این بوده که حکومت صدام مشغول ساخت سلاح های کشتار جمعی بوده. به خصوص عوامل خود جمهوری اسلامی و سمپات هاش در خارج از کشور بسیار روی این مساله که رژیم صدام بر اساس یک دروغ مورد حمله قرار گرفت، تاکید میکنند و از اون به عنوان وسیله ای برای نکوهش آمریکا استفاده میکنند.

واقعیتی که از من و شما کتمان میشه، اینه: سیاست های ابهام آمیز و ماجراجویانه عراق زمینه ساز باور پذیری اون دروغ شد!

به عبارتی دیگه، رژیم صدام هم مشابه با حکومت ملاها، در زمینه ساخت سلاحهای کشتار جمعی، از یک سیاست ابهام و «شل کن، سفت کن» استفاده میکرد که در نهایت آمریکا رو به این نتیجه رسوند که نمیدونه صدام دقیقا چی داره و چی نداره، هدفش چیه و داره چه کار میکنه. بعد از حملات تروریستی یازده سپتامبر، فرصتی پیش اومد که آمریکا کلک صدام حسین رو بکنه. درسته که بعدش معلوم شد عراق سلاح کشتار جمعی نداشت، ولی اون سیاست پرریسک عراق اثر خودش رو گذاشت و صدام در نهایت به زباله دانی تاریخ پیوست. 🎉 سرنوشتی که بعید نیست به طور مشابهی در انتظار حکومت جمهوری اسلامی باشه.

اگر چند دقیقه ای فرصت دارید، پیشنهاد میکنم نگاهی به مطلب زیر هم بندازید:

ابهام محاسبه شده در رژیم‌های اقتدارگرا: مقایسه ای بین استراتژی‌های ساخت تسلیحات کشتار جمعی توسط عراق صدام حسین و جمهوری اسلامی ایران